لنکاوی٬ مجمع الجزایری متشکل از حدود صد جزیره است و در نقطه ای که تنگه مالاکا با آبهای دریاهای آندامان برخورد می کند٬ واقع شده است. ’جواهر کده’ که رسما با نام لنکاوی شناخته می شود، در سواحل شمال غربی مالزی قرار دارد. بسیاری از جزایر لنکاوی از جنگل های انبوه پوشیده شده و غیر مسکونی هستند. در روزگاران کهن، این جنگل ها به دلیل تودرتو بودن٬ مکان های مناسبی برای دزدان دریایی به شمار می رفتند. با این حال امروزه، تعدادی از جزایر لنکاوی به مکان هایی عجیب تبدیل شده اند که باعث جذب بازدیدکنندگانی از سراسر جهان شده است. بزرگترین این جزایر٬ جزیره پولائو لنکاوی است که جزیره افسانه ای لقب گرفته است و نام مجمع الجزایر نیز از همین جزیره گرفته شده است.
فریبندگی های فوق طبیی لنکاوی٬ همینجا پایان نمی یابد؛ تقریبا تمام جاذبه های اصلی آن ریشه در حکایات و افسانه ها دارند. به عنوان مثال، اگر شما به داستان های وحشتناک علاقه مندید، کافی است از مردم محلی درباره خون آشامی که در جزیره دایانگ بانتینگ زندگی می کند٬ بپرسید. اگر شما برای رفتن به آنجا به اندازه کافی شجاع هستید٬ می توانید به بازدید غارها و تماشای خفاش های ساکن در آنجا بپردازید. یکی دیگر از جاهای محبوب، آبشارهای تلاگا توجو است که ادعا شده زنان نازا را بارور می کند٬ چرا که یک پری در آنجا استحمام کرده است. در حالی که این داستان ها به فرهنگ محلی طعمی خاص می دهند، فهمیدن چگونگی جذب بازدیدکننده در لنکاوی، چندان سخت نیست. زیبایی طبیعی، ماسه های سفید، نسیم ملایم، آبهای روشن کریستالی، آبشارهای آرام و فضایی آرامش بخش، مناسب سرگرمی های بی سر و صدا و آرام است.
گذشته از این، لنکاوی محلی برای دوستداران طبیعت است. سواحل بسیار آن، درختان استوایی همیشه بهار و جنگل های بارانی اش، پناهگاهی امن برای حیات وحش محلی و جانداران دریایی به شمار می رود. اگر در تور جزیره شرکت کنید، آنها شما را به رقص-جزیره، غواصی و حتی قایق رانی با قایق تفریحی خواهند برد. حتی می توانید این طبیعت را از آسمان ببینید. شما می توانید در روستای شرقی جزیره لنکاوی، با استفاده از تراموای برقی تا کوه مت سینکانگ، که دومین قله بلند لنگکاوی است را بروید. با وجود آن به یاد داشته باشید، که در طول فصل موسم بارندگی؛ یعنی از ژوئیه تا اواسط سپتامبر به فعالیت نمی پردازند.
اگر خرید بیشتر شما را راضی می کند، جزیره لنکاوی می تواند جای مناسبی برای شما باشد. این جزیره، منطقه ای آزاد و معاف از هزینه های گمرک است و همه کاری که باید انجام دهید این است که دست کم 48 ساعت در آنجا اقامت داشته باشید تا از مزایا لذت ببرید. همچنین خواهید دید که لنکاوی مترادف با غذاهای دریایی است. محبوب ترین رستوران های جزیره در شهرک کواه، و نیز سنانگ، و سواحل تنگاه و کوک واقع شده اند. البته هتل های گرانقیمت غذاهای بین المللی را نیز سرو می کنند، پس هیچ کمبودی برای غذاخوری های عالی وجود ندارد.
برای رفتن به لنکاوی، می توانید با قایق از سرزمین اصلی و یا با پرواز مستقیم به فرودگاه بین المللی لنگکاوی، واقع در پادانگ ماتسیرات به آنجا برسید. ضمنا، این محل یک مکان تاریخی قابل توجه نیز هست. در قرن 19، روستاییان محلی مجبور بودند مزارع شالیکاری خود را بسوزانند تا از پیشرفت سیامی جلوگیری کنند. از آن زمان، منطقه اطراف فرودگاه به ‘مزرعه سوزان برنج’ معروف شده است. همین که به لنگکاوی رسیدید، می توانید انتخاب کنید که در اقامت گاه های 5- ستاره، مسافرخانه های راحت و یا در یک کلبه ییلاقی آرام و بی سر و صدا بمانید. بازدیدکنندگان برای گشت و گذار، می توانند از تاکسی ها و وسایل نقلیه کرایه ای و یا اینکه در صورت وجود از خدمات رفت و آمد هتل خود استفاده کنند.
اگر قصد دارید از لنکاوی بازدید کنید، برای بررسی شرایط ویزای خود و هزینه های مربوطه، با کمیسیون عالی مالزی تماس بگیرید. مالزی دارای سیستم های گوناگون ویزا است؛ به عنوان مثال: شهروندان برخی از کشورهای مشترک المنافع و ایالات متحده آمریکا برای بازدید عادی نیازی به دریافت ویزا ندارند. برخی از شهروندان خارجی نیز در صورتی که دوره اقامت شان بین ۱۴ روز تا ۳ ماه باشد٬ برای بازدید از مالزی نیازی به ویزا ندارند. ممکن است برای برخی از مسافران هنگام ورود ویزا صادر شود، در حالی که بعضی دیگر برای ورود حتما باید ویزا داشنه باشند و یا قبل از ورود به مالزی از سوی وزارت امور خارجه موافقت ویژه ای دریافت کرده باشند. طول مجاز اقامت در ویزا از زمان صدور بر روی آن ذکر شده است٬که بسته به صلاحدید صادر کننده متغیر است. معمولا مدت اقامت از زمان صدور٬ از 1 تا 3 ماه است و افزایش این زمان نیز در شرایطی ممکن خواهد بود.
